Hanns Albin Rauter
Hanns Albin Rauter is tijdens de bezetting Generalkommissar für das Sicherheitswesen en Höhere SS- und Polizeiführer. Als Generalkommissar is hij verantwoordelijk voor de openbare orde in Nederland en voor de deportatie van de Nederlandse Joden. Als Höhere SS- und Polizeiführer is hij de hoogste SS-autoriteit in Nederland en heeft hij het bevel over de politie.
Daarnaast is hij nauw betrokken bij de strijd tegen het verzet, waar hij hard en meedogenloos tegen optreedt. Rauter legt verantwoording af aan Arthur Seyss-Inquart en Heinrich Himmler Heinrich Himmler.
Meer gevreesd en gehaat dan Seyss-Inquart
Waar Seyss-Inquart tijdens de oorlog regelmatig onderwerp van spot is, geldt dat niet voor Rauter. Hij wordt meer gevreesd en gehaat dan Seyss-Inquart. Dit komt onder andere omdat zijn naam onder de affiches prijkt waarop voltrokken doodvonnissen op gijzelaars en verzetsmensen vermeld worden. Daarnaast boezemt zijn hele voorkomen angst in: hij is boomlang en heeft een gezicht vol littekens dat nagenoeg geen emoties verraadt.
Fel antisemiet
Rauter is een fel antisemiet, zoals duidelijk te lezen is in dit citaat dat in zijn biografie staat:
“Het is tekenend voor de radicaliteit van de voormalig Oostenrijker dat hem in Nederland wel lukte wat zelfs de SS in Duitsland niet voor elkaar kreeg: de gedwongen sterilisatie van honderden gemengd-gehuwde Joden.“
Als Generalkommissar probeert Rauter het Nederlandse politieapparaat door middel van reorganisatie en militarisering te nazificeren. Ook komen er eigen nationaalsocialistische nationaalsocialistische politieopleidingen, zoals de Politieofficiersopleiding op Het Apeldoornsche Bosch.
Klein artikel in verzetskrant Trouw
Aanvankelijk woont en werkt Rauter, evenals de rest van het Duitse bestuur, in Den Haag. Dit verandert na de geallieerde landingen in Normandië. De verzetskrant Trouw maakt op 15 juni 1944 in een klein artikel bekend “dat het gezin van Rauter in een zwaarbewaakt huis aan de Ernst Casimirlaan 23 in Arnhem woonachtig is”. Dit om de lezers te laten zien dat een hooggeplaatste nazi zich terugtrekt richting Duitsland. De boodschap wordt echter opgevat als een oproep om een aanslag op het gezin te plegen. Het huis wordt zwaarbewaakt en de bezetter treedt hard op tegen de krant: 23 medewerkers van Trouw die al vastzitten in Vught worden voor het Polizei-standgericht Polizei-standgericht gebracht en ter dood veroordeeld.
Grootste massa-executie op Nederlandse bodem
Rauters naam is ook direct verbonden aan de gebeurtenissen bij de Woeste Hoeve Woeste Hoeve, waar in de nacht van 6 op 7 maart 1945 een vuurgevecht plaatsvindt. Bij dit gevecht worden de personenwagens van Rauter en zijn gevolg door verzetsmannen beschoten. Rauter raakt zwaargewond en komt in het Kriegslazarett Kriegslazarett in Apeldoorn te liggen; zijn chauffeur en adjudant komen om het leven. Als vergelding worden op 8 maart 1945 bij de Woeste Hoeve 117 gevangenen geëxecuteerd en op andere plekken nog eens 146 mensen. Het is daarmee de grootste massa-executie op Nederlandse bodem uit de oorlogsjaren.
Onderweg naar Berghorst
Die nacht is Rauter op weg naar Apeldoorn, naar het monumentale weeshuis Berghorst, vlak bij Paleis Het Loo. Deze locatie wordt van 1942 tot 1945 door de hoogste autoriteiten van de SS in Nederland als kantoor gebruikt. Demelhuber Demelhuber en zijn staf hebben hier in juni 1942 hun kantoor gevestigd. Wanneer Rauter in maart 1945 naar Apeldoorn komt, is Demelhuber al een paar maanden uit Apeldoorn verdwenen; een opvolger is er niet. Om die reden is Rauter zeer regelmatig op Berghorst te vinden. Hij is in mei 1943 ook aanwezig bij de schietwedstrijden die bij Paleis Het Loo gehouden worden.
“Vuur!”
Na de oorlog wordt Rauter in Nederland berecht en ter dood veroordeeld. Hij toont geen berouw. Tijdens zijn executie roept hij “Deutschland”, trekt de blinddoek af en geeft onverwacht zelf het commando "Vuur!"